دل نوشته
- شنبه, ۱۵ بهمن ۱۳۹۰، ۰۶:۲۱ ب.ظ
من دل گرفته از خود بسته به خویشم
ای کاش می شد آتشی افتد به ریشم
من انتهای درد های بیشمارم
عمریست آنها را یکایک می شمارم
من دفتری خیسم و اشعارم چو باران
پر کرده دشت صورتم چون کوهساران
من بغض بشکسته ز شمشیر فراقم
خاموش گشته عشق و بشکسته چراغم
ای کاش می شد آتشی افتد به ریشم
من انتهای درد های بیشمارم
عمریست آنها را یکایک می شمارم
من دفتری خیسم و اشعارم چو باران
پر کرده دشت صورتم چون کوهساران
من بغض بشکسته ز شمشیر فراقم
خاموش گشته عشق و بشکسته چراغم
بسی عشق کردم